25 January 2018
1158
มองตามกระแส….
We Walk เดินเพื่อมิตรภาพ
ราวๆสักปีสองปี ผมเคยแลกเปลี่ยนกับพี่น้องผองเพื่อนในแวดวงนักพัฒนา ว่าจากนี้ไปเราจะสร้างพลังขบวนประชาชนอย่างไร เพราะตอนนี้มันได้แตกกระสานซ่านเซ็น ไปคนละทิศละทางผลพวงจากการเมืองแบ่งฝักฝ่ายและการรวมศูนย์อำนาจการตัดสินใจ
ถึงกระนั้น บทสรุปเราที่สนทนากันเวลานั้น กลับมองร่วมกันว่า ถ้าเราเอาปัญหาของชาวบ้านของสังคมเป็นที่ตั้ง เราจะไม่มีอะไรแตกแยกกัน แต่อาจจะต้องใช้เวลาเยียวยา ที่สำคัญความจริงใจต่อกันคือหัวใจสำคัญ และเป็นเรื่องที่น่าเสียดายที่ขบวนการ NGOs ซึ่งครั้งหนึ่งเคยมีบทบาทมีพลัง มีอำนาจต่อรองมากพอสมควรในสังคมได้หายไป
กำเนิดของขบวน NGOs มาจากการทำงานกับชาวบ้าน กับชุมชน กับพื้นที่ วิเคราะห์ ค้นหา และหาทางแก้ไข นำเสนอกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เชื่อมกับชุมชนอื่นๆ กับพื้นที่อื่นๆ กับปัญหาอื่นๆ ยกระดับเป็นแนวทางแก้ไขเชิงนโยบาย และกระบวนการกดดัน ต่อรอง เคลื่อนไหว รณรงณ์ในสังคม จนบางที บางรัฐบาล กล่าวหาว่า NGOs คือพวกอาชีพก่อม็อบ บ้างก็ว่าพวกพ่อค้าความจน!! นั่นก็เพราะว่า เมื่อทำงานกับพื้นที่กับชุมชนจนค้นพบประเด็นปัญหาแล้ว ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ว่า หลายปัญหาต้นตอเบื้องต้นนั้นมาจาก รัฐ ทั้งจากการทำงานของราชการ และจากนโยบายการเมือง ดังนั้น เวลาเราจะมองภาพปัญหาสังคมการเมืองไทย ในมิติหนึ่งก็มองได้จากปริมาณม็อบ ปริมาณการประท้วง ในอีกแง่หนึ่งก็เห็นบรรยากาศเสรีภาพและพลังความเข้มแข็งของขบวนการภาคประชาชน และขบวน NGOs ด้วย
หลังรัฐประหาร ครั้งล่าสุด 2557 โดย คสช. ได้มีการใช้อำนาจเบ็ดเสร็จ ผ่านคำสั่ง ผ่านกฎหมาย แทรก ควบคุม สอดส่อง ตรวจเยี่ยม อุ้ม และกระทำการข่มขวัญประชาชนหลายๆ แบบหลายๆประการ ทำให้วันนี้ 4 ปี เต็มๆ บรรยากาศการเคลื่อนไหว เรียกร้อง กดดัน เงียบหายไป ขบวนการภาคประชาชนก็หายไป ขบวน NGOs ก็หายไป บวกรวมสถานการณ์แหล่งทุนทำงานก็ถูกแทรกซึม เปลี่ยนทิศทาง และลด ละ เลิก การสนับสนุน จนวันนี้ งาน NGOs ไทยใกล้สูญพันธุ์แล้ว น่าเสียดาย!!
บทสนทนาสุดท้ายของวันนั้น เป็นคำถามเงียบๆ เบาๆ ว่า แล้วเราจะฟื้นกันอย่างไร เราจะสู้กับ คสช.กันอย่างไร เราจะเรียกบรรยากาศประชาธิปไตย เรียกร้องเสรีภาพเรากลับมาได้อย่างไร การเมืองบนถนนที่เราเคยถนัด เคยเป็นดาวเด่นในพื้นที่สื่อมวลชน อำนาจของขบวนตอนนี้ไม่มีแล้ว ประชาชนก็กลัวรัฐบาล ชาวบ้านกลัว คสช. จนไม่กล้าจะลุกขึ้นพูด ลุกขึ้นสู้ชูมือ ผมตอบแต่เพียงสั้นๆ ว่าเราต้องกลับมาเดิน เดินด้วยใจที่บริสุทธิ์ด้วยพลังความรักต่อแผ่นดิน ต่อบ้านเมือง ต่อคนในสังคม เดินออกจากบ้าน จากสำนักงาน จากสวน นา ไร่ จากแหล่งพำนักพักพิง เดินจากเหนือ จากใต้ จากอีสาน ตะวันออก ตะวันตก เดินมาหากัน เดินไปที่ทำเนียบรัฐบาล!!
Go to we walk !! แล้วพลังของประชาชนจะกลับมา ครับ
อัฎธิชัย ศิริเทศ
ขอบคุณภาพ จาก https://thestandard.com
